Opublikowano na www.um.torun.pl (https://www.um.torun.pl)

Imię prof. Władysława Niewiarowskiego nadano jednej z sal wykładowych na Wydziale Nauk o Ziemi UMK. W uroczystości wziął udział m.in. prezydent Torunia, Michał Zaleski, student prof. Niewiarowskiego.

Imię zmarłego w minionym roku związanego z UMK wybitnego geografa i geomorfologa, specjalisty w zakresie badań stratygrafii i paleogeografii czwartorzędu nosi sala 201 budynku Wydziału Nauk o Ziemi UMK przy ul. Lwowskiej 1.

Odsłonięcia tablicy pamiątkowej prezentującej sylwetkę zmarłego w 2015 roku Profesora dokonali: córka Bożena Niewiarowska-Miler, prezydent Torunia Michał Zaleski, dziekan Wydziału - profesor Wojciech Wysota oraz kierownik Katedry Geomorfologii i Paleogeografii Czwartorzędu prof. Leon Andrzejewski. W części wspomnieniowej głos zabierali współpracownicy, uczniowie oraz przyjaciele Pana Profesora Niewiarowskiego, a także najbliższa rodzina. Na uroczystość przybyło kilka pokoleń studentów i doktorantów Profesora.

- Prof. Władysław Niewiarowski był także moim akademickim nauczycielem i mistrzem. Z przejęciem powracam do chwil, w których mogłem korzystać z jego wiedzy i życiowej mądrości – mówi Michał Zaleski, prezydent Torunia. - Serdecznie dziękuję pomysłodawcom nadania jednej z sal wykładowych Wydziału Nauk o Ziemi imienia profesora Władysława Niewiarowskiego. To piękna inicjatywa! Życzę, by wszyscy, którzy w tej sali będą się uczyć, odnaleźli tu skarb mądrości. To najlepsza rzecz, jaką można uczcić pamięć naszego Profesora.

Prof. dr hab. Władysław Niewiarowski urodził się 24 czerwca 1924 r. we wsi Ciukantowicze (obecnie Białoruś).

W 1952 r. uzyskał na UMK tytuł magistra i rozpoczął pracę w Katedrze Geografii Fizycznej. W 1959 r. uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UMK, a kolejne stopnie i tytuły w 1965 r. (docent), 1972 r. (profesor nadzwyczajny) i 1988 r. (profesor tytularny). Pracując na toruńskim uniwersytecie, podejmował różnego rodzaju funkcje organizacyjne, m.in. w latach 1970-1976 pełnił funkcję kierownika Zakładu Geomorfologii, a następnie kierownika Zakładu Geomorfologii i Geografii Fizycznej. Od roku 1972 do 1975 był prodziekanem Wydziału BiNoZ, a w latach 1975-1987 - dyrektorem Instytutu Geografii. Przez wiele lat był członkiem Komitetu Badań Czwartorzędu PAN oraz Komitetu Nauk Geograficznych PAN. Na szczególne podkreślenie zasługuje działalność Profesora w towarzystwach naukowych, zwłaszcza w Polskim Towarzystwie Geograficznym, w którym pełnił szereg funkcji, m.in. przewodniczącego Toruńskiego Oddziału w latach 1975-1980.

Jego dorobek naukowy obejmuje około 200 publikacji w tym kilka monografii, ponad 70 rozpraw i artykułów naukowych oraz 5 map. Głównymi obszarami badań Profesora były tereny ostatniego zlodowacenia, m.in. Pojezierze Chełmińskie, Dobrzyńskie, Brodnickie, Kujawy i wschodnia część Pojezierza Gnieźnieńskiego. Poza obszarami Polski był to obszar całego Peribalticum i Spitsbergen, gdzie zbierał materiały podczas dwóch Toruńskich Wypraw Polarnych w 1978 i 1985 roku.

Zmarł 26 marca 2015 r. w wieku 91 lat. Jest pochowany na cmentarzu św. Jerzego przy ul. Gałczyńskiego w Toruniu.